Groundnut :వేరుశనగ (పల్లీ) సాగు , ఖరీఫ్ సాగులో పాటించాల్సిన మెళకువలు

వేరుశనగ ,ఎపి తెలంగాణ లో పండే అత్యంత ముఖ్యమైన నూనె విత్తన పంటలలో ఒకటి. వేరుశెనగ గింజలు దాదాపు 45% నూనె మరియు 25% ప్రోటీన్లను కలిగి ఉంటాయి. ఇవి విటమిన్ బి మరియు ఇ లకు కూడా మంచి మూలం. భారతదేశంలో, ఇది ఆంధ్రప్రదేశ్, గుజరాత్, కర్ణాటక మరియు మహారాష్ట్ర వంటి దక్షిణాది రాష్ట్రాల్లో ఎక్కువగా పెరుగుతుంది.

ఋతువులు:
వేరుశెనగను ప్రాథమికంగా అన్ని 4 సీజన్లలో సాగు చేస్తారు: ఖరీఫ్, రబీ, యాసంగి మరియు వానకాలం
తెలంగాణ , ఆంధ్ర లో ఈ పంట జూన్ లో విత్తడానికి అనుకలం గ ఉంటుంది

రకాలు:

కదిరి 3: ఈ రకం ప్రత్యేకంగా ఆంధ్రప్రదేశ్ కోసం విడుదల చేయబడింది, కానీ ఇప్పుడు దేశం మొత్తం విస్తరించింది. మెచ్యూరిటీకి 100-110 రోజులు పడుతుంది. హెక్టారుకు సగటు దిగుబడి 17 - 20 క్వింటాళ్లు వస్తుంది . ఈ మొక్కలు సాధారణంగా పరిమాణంలో చిన్నవిగా ఉండి కాయలు నునుపుగా & పొట్టిగా ఉంటాయి, కాయలు వేర్లకు దగ్గరగా ఉండడం వళ్ళ చేతులతో సులభంగా వేరు చేయవచ్చు. ఇది వేసవి కాలానికి కూడా అనుకూలంగా ఉంటుంది.

TG - 1: దీనిని విక్రమ్ రకం వేరుశెనగ అని కూడా పిలుస్తారు. దీన్ని దేశవ్యాప్తంగా పండిస్తారు. సుమారు దిగుబడి హెక్టారుకు 20-25 క్వింటాళ్లు. ఇది బోల్డ్ పాడ్ & విపరీతమైన కొమ్మలతో ఆలస్యంగా పక్వానికి వచ్చే రకం. విత్తనాలు 46.5% నూనెను కలిగి ఉంటాయి మరియు షెల్లింగ్ అవుట్ టర్న్ 68%.

నేల :
వేరుశెనగ బాగా పొడి ఇసుక మరియు ఇసుక-లోమ్ నేలల్లో బాగా పెరుగుతుంది, అయితే బంకమట్టి నేలలు ఈ పంటకు అనుకూలం కాదు.

pH అవసరం- 6.0 - 7.5

వాతావరణ అవసరాలు:

వేగవంతమైన అంకురోత్పత్తి మరియు మొలకల అభివృద్ధికి వాంఛనీయ ఉష్ణోగ్రత 26-30 డిగ్రీల సెల్సియస్.

పెరుగుతున్న కాలంలో, ముఖ్యంగా పుష్పించే సమయంలో, పెగ్గింగ్ మరియు పాడ్ ఏర్పడే సమయంలో తగినంత వర్షపాతం అవసరం. 600 - 1500 మి.మీ వర్షపాతం నమోదయ్యే ప్రాంతాల్లో వేరుశనగ బాగా పెరుగుతుంది.

వేరుశెనగ తీవ్రమైన మంచు, కరువు లేదా నీటి స్తబ్దతను తట్టుకోదు.

నేల తయారీ:
12-18 సెం.మీ లోతు వరకు ,మట్టిని తిప్పి , రెండు సార్లు నేల మొత్తాన్ని దున్నడం మంచిది.

విత్తే ముందు హెక్టారుకు 5 టన్నుల FYM లేదా కంపోస్ట్ వేనేలలో కలపండి.

విత్తన చికిత్స:
వేరుశనగ విత్తనాలకు థైరమ్ @ 3గ్రా/కేజీ విత్తనాలు, మాంకోజెబ్ @ 3గ్రా/కేజీ విత్తనాలు లేదా కార్బెండజిమ్ @ 2గ్రా/కేజీ విత్తనాలతో శుద్ధి చేయాలి.

విత్తనాలలో తెల్లటి పురుగులను నియంత్రించడానికి క్లోరిఫైరిఫాస్ 20EC @ 25 ml/kg విత్తనాలతో టీకాలు వేయాలి.

విత్తడం:
సాధారణంగా వానాకాలం ప్రారంభంలో విత్తడం జరుగుతుంది. కానీ నీటిపారుదల పరిస్థితిలో మే చివరి వారంలో లేదా జూన్ మొదటి వారంలో రుతుపవనానికి ముందు వర్షంతో విత్తుకోవాలి.

రబీ పంటలకు సెప్టెంబర్ నుండి డిసెంబరు నెలల్లో విత్తనాలు విత్తుతారు, వేసవి పంటను జనవరి - ఫిబ్రవరిలో విత్తుతారు & వసంతకాలం పంటను ఫిబ్రవరి రెండవ పక్షం నుండి మార్చి మొదటి వారం వరకు విత్తుతారు.

ఈ పంటను సీడ్ డ్రిల్/ డిబ్లింగ్ లేదా దేశ నాగలి వెనుక వంటి వివిధ పద్ధతుల ద్వారా విత్తుకోవచ్చు.

విత్తన అంతరం మరియు విత్తన రేటు:
125 కేజి/ హెక్టార్ ,కనీసం 30*10 స్పేసింగ్ పాటించాలి

ఎరువులు :
ప్రారంభ దశలో హెక్టారుకు 20-40 కిలోల నత్రజని మరియు 40 కిలోల భాస్వరం మరియు పొటాషియంను విత్తే ముందు నారుమడిలో వేసి నేలతో కలపాలి, తద్వారా విత్తనాలు ఎరువుతో నేరుగా సంబంధంలోకి రావు. ఫాస్పరస్‌ను సింగిల్ సూపర్ ఫాస్ఫేట్ (SSP) రూపంలో వేయాలి, ఇది పంటకు 30 కిలోలు/హెక్టారుకు అవసరమవుతుంది.

సిఫార్సులో 20-25 DAS వద్ద జిప్సం @ 250 kg/ha వర్తింపు.

నీటిపారుదల షెడ్యూల్:
మొదటి నీటిపారుదలని విత్తడానికి ముందు వేయాలి మరియు నేల మరియు వాతావరణ అవసరాలను బట్టి 10-15 రోజుల వ్యవధిలో నీటిపారుదల అందించాలి.

నీటిపారుదల యొక్క క్లిష్టమైన దశలు పుష్పించేవి, పెగ్గింగ్ మరియు కాయ ఏర్పడటం.

యాజమాన్య కార్యకలాపాలు:
విత్తిన 3-4 వారాలకు మొదటి కలుపు తీయాలి. తరువాత అవసరమైనప్పుడు కలుపు తీయాలి. ప్రత్యామ్నాయంగా, మేము పెండిమెథాలిన్ లేదా మెటాక్లోర్ వంటి కలుపు మందులను ప్రీ ఎమర్జెన్స్ స్ప్రేగా వేయవచ్చు.

హార్వెస్టింగ్:
పరిపక్వత యొక్క ప్రముఖ లక్షణాలు ఆకులు పసుపు రంగులోకి మారడం, ఆకులు మచ్చలు మరియు పాత ఆకులు రాలడం.

వ్యాప్తి చెందే రకం రకాలు హెక్టారుకు 1500 నుండి 2000 కిలోలు మరియు బంచ్ రకం రకం 1000- 1500 కిలోలు/హెక్టారు వరకు దిగుబడి సామర్థ్యాన్ని కలిగి ఉంటాయి.

కోత అనంతర కార్యకలాపాలు:
గింజలు 9% కంటే తక్కువ తేమను కలిగి ఉండాలి మరియు కెర్నలు 8% ఉత్పత్తిలో అధిక తేమ స్థాయిని కలిగి ఉండటం వలన లివర్ క్యాన్సర్‌కు కారణమయ్యే అఫ్లాటాక్సిన్ ఉత్పత్తి జరిగే అవకాశం ఉంటుంది .